Onderbouwing
Auteur: Ir. Ralph Moorman

Ik zal proberen uit te leggen op welke manier ik mijn hormoonbalansprogramma onderbouwd heb. Ik maak hierbij gebruik van vier pijlers.
Het hormoonbalansprogamma
1) Wetenschappelijke onderzoeksresultaten
Als Ingenieur Levensmiddelentechnologie is mij altijd geleerd pas iets te zeggen als iets in wetenschappelijk onderzoek onomstotelijk bewezen is. In de praktijk heb ik echter gemerkt dat het onmogelijk is om op deze wijze te werken op het gebied van voeding, sport en fysiologie.
Waarom is het onmogelijk?
- Er zijn teveel variabelen om compleet evidencebased te kunnen werken.
- Lang niet alles is al onderzocht.
- Er wordt nu bewezen wat pioniers lang geleden al wisten en we lopen feitelijk dus achter op de nieuwste praktijk ervaringen.
- Een gezondheidseffect is vaak pas te zien als er een breed scala aan leefstijlverbeteringen doorgevoerd worden en dat is zelden aan een enkele aanpassing toe te wijzen.
Een Nederlandse wetenschapsfilosoof Dick Veerman (en initiatiefnemer van de site Foodlog.nl) zei dit laatst ontzettend mooi:
“Stel je eens voor dat onze voeding bestaat uit honderdduizend factoren, dat ons lijf miljoenen factoren is en onze omgeving miljarden. Dan moet ik dus iedere factor op en in zichzelf kennen, ik moet alle combinaties van die factoren kennen, en ik moet alle mogelijke combinaties van die combinaties kennen. Dit kan dus niet. Als we vervolgens hier betekenis aan gaan geven en er onderzoek aan gaan doen ben je op zoek naar je zelf verstopte paasei. Met andere woorden: Je vindt je eigen theorie terug, want die stop je in je experiment. Stel dat je theorie bevestigd wordt door het experiment, dan is dit nog geen feit, maar een bevestiging van je eigen theorie. De onderliggende theorie of het paradigma, daar wordt echter zelden over gesproken of nagedacht. Dat is een groot probleem. De voedingsleer heeft geen feiten, maar pretendeert die wel te hebben.”
Als we het over de onderliggende theorie bij voedings- of leefstijlonderzoek gaan hebben, dan wordt het dus pas echt interessant. Je kunt echter op allerlei manieren naar voeding kijken. Dit kan bijvoorbeeld als biochemicus, als filosoof, als bioloog, als epidemioloog of als sociaal psycholoog.
Wat is nou de leidende wetenschap?
Vaak is dit de biochemie, waarbij dan onderzocht wordt of een losse stof ergens goed voor is. Voor dit soort onderzoek is de industrie bereid diep in de buidel te tasten, want als het effect van een nieuw stofje gevonden is dan kun je dit toevoegen aan je levensmiddel en proberen te claimen dat je product gezond is. Dat kan een gezond imago geven en dus voor meer verkoop zorgen.
De vraag is of dit onderzoek nog eerlijk en onafhankelijk is. Ik geloof zelf niet in dit “stofjesdenken” als het gaat over een complex systeem met vele variabelen en interacties zoals de fysiologie van de mens. Het kijken naar het effect van losse stoffen is eigenlijk alleen nuttig bij deficiëntieziekten of toxische effecten door een gifstof, maar niet bij onderzoek naar algemene gezondheidseffecten op de lange termijn en het ontstaan van chronische (welvaarts-)ziekten.
Eigenlijk heb je alle wetenschapsgebieden nodig om meer over voeding en gezondheid te leren, maar waar ik zelf het meest gecharmeerd van ben, is een soort van toegepaste biologie als belangrijke basis van mijn hormoon – balans – programma.
Je kunt ontzettend veel leren van logica van de natuur en natuurlijk gedrag in relatie tot de gezondheid van dier en mens. Ik bekijk wetenschap vanuit twee aannames waar ik in geloof (paradigma) en waarbij mijn praktijkresultaten vaak bevestigen dat ik op de goede weg zit:
- Een goede hormonale balans is cruciaal voor een gezond lijf.
- Laaggradige ontstekingen zijn een zeer belangrijke bron van ziekte.
In de onderzoeken die ik lees, kijk ik voornamelijk naar de effecten op deze twee systemen om mijn advies op te baseren. Met andere woorden: dit is mijn theorie die ik probeer terug te vinden in de onderzoeken.
2) Onderbouwde aannames
Als pionier maak je bij het ontwikkelen van een nieuwe visie zoals het hormoonbalans programma altijd gebruik van onderbouwde aannames. Onderbouwen kan dan wel, maar wetenschappelijk bewijzen (nog) niet. Vervolgens kijk je of er ook negatieve gevolgen zijn in de benadering van de aanpak. Indien dit niet het geval is, ga je het uitproberen in de praktijk.
Voorbeeld testosteron
In meerdere onderzoeken is wetenschappelijk aangetoond dat verlaging van stress voor een hogere testosteronspiegel zorgt. Het hormoon testosteron zorgt voor opbouw van spieren en afbraak van vet. Dit is ook aangetoond in wetenschappelijk onderzoek. Hiermee is onderbouwd dat een hoge testosteronspiegel voor een vetafbrekende en spieropbouwende status kan zorgen.
- Hieruit kom ik tot de onderbouwde aanname dat het verstandig is om stress te reduceren om een goede lichaamssamenstelling te bereiken (niet bewezen).
- Vervolgens is het belangrijk om uit te zoeken of er ook negatieve gevolgen zijn van het reduceren van stress. Die zijn er niet en dit is dus een onschuldig onderdeel van de interventie.
- Hierna test je het advies in de praktijk. Als je hier meerdere positieve resultaten mee boekt kan dit meegenomen worden in een programma.
3) Praktijkervaring
Ik zou mezelf in de vingers snijden als ik geen gebruik maak van de ervaring die ik heb opgedaan met het begeleiden van de vele klanten tot nu toe.
Juist door experimentele maatwerk leefstijlinterventies die veilig zijn kan de cliënt optimaal bediend worden. Iedereen is anders en begeleiding in een zoektocht naar jezelf is vereist. Dan moet je soms afwijken van het algemeen aanvaarde advies wanneer iets geen resultaat biedt.
4) Rationaliteit
Dan is er tenslotte nog iets wat in deze tijd vaak vergeten wordt: rationaliteit!
‘Hoe dichter we bij de natuur blijven, hoe veiliger’. Alles wat daarbuiten ligt is een experiment met onze gezondheid waar we de uitkomst niet precies van weten. Wat we wel weten is dat we de laatste decennia steeds verder van de natuur zijn gaan staan en dit blijkt niet gunstig voor de cijfers van obesitas, vitaliteit en ziekte. Breng de mensen meer terug naar die voeding en leefstijl en maak dit passend in de huidige tijd om die cijfers te verbeteren.
Over de schrijver
Ir. Ralph Moorman is ingenieur levensmiddelentechnologie en specialist op het gebied van voeding en hormonen. Op de Wageningen Universiteit heeft hij veel geleerd over voeding en zich vervolgens verdiept in de relatie van voeding tot ons hormoonsysteem. Moorman zelf geeft leefstijladvies omtrent zijn vakgebied en werkt samen met endocrinologen en andere artsen om tot het beste resultaat te komen. Hij schreef 3 boeken over dit onderwerp en is daarnaast docent bij de opleiding Trainer Hormoonfactor.
Gratis e-book!
Maar liefst 69 pagina's: + hormoon test + 18 lekkere recepten + 10 gezonde dagschema's (tevens aanmelding voor mijn nieuwsbrief).