Afvallen na zwangerschap

Barbara de Jong-Koole: “Inmiddels ben ik 12 kilo kwijt. Het gaat nog steeds door. Langzaam, maar het voelt goed. Het afvallen is een cadeautje!”

Na de geboorte van mijn zoontje 8 jaar geleden, wilde ik een spiraaltje laten plaatsen. Maar ergens zag ik er tegen op om hormonen in mijn lichaam te krijgen. Toch naar de gynaecoloog gegaan met lood in mijn schoenen. En die zware last voelde ik niet voor niets. Spiraaltje werd niet geplaatst i.v.m. een verwilderde baarmoedermond.

Een dag later kreeg ik het nieuws dat ik kanker had en dat de overlevingskans 33% was. Met mijn 28 jaar en een 3 maanden jonge baby, wist ik dat het ook zo afgelopen kon zijn. Heftig nieuws! Binnen 1 maand was ik geopereerd in het LUMC. Ik heb een trachelectomie (baarmoedersparende operatie) ondergaan. Zeven uur durende operatie, waarin mijn lymfen uit mijn kleine bekken zijn verwijderd. Gelukkig hoorde ik 2 weken later dat deze allemaal schoon waren.

Je hebt nog maar één zorg en dat is blijven leven. Maar gelukkig als de tijd weer verder gaat, krijg je ook weer de dagelijkse zorgen, zoals je gewicht. Voor mijn zwangerschap woog ik rond de 78 kg. Iets te zwaar met mijn 176 cm lengte. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een hele slanke meid ben geweest, maar na mijn zwangerschap woog ik 89 kg. Ik ben fanatiek gaan sporten (5 x per week 1 tot 2 uur per dag). Ik heb boekjes vol geschreven met calorieën. Ik wilde geen crashdieet, dus wel rond de 1500 kcal eten en daarbij sporten moest zorgen voor gewichtsverlies. Dat gebeurde maar heel langzaam en tot ik zakte niet verder dan 83 kg.

Op dat moment had ik nog de Tour For Life te gaan. Fietsen van Italië naar Nederland door de Alpen en de Jura terug naar man en kids. In de voorbereiding daarvoor vertelde een sportarts dat je minimaal 2 kg vet verbrandt tijdens de tour. Helaas was dat bij mij niet het geval en woog ik toen ik terug kwam 85 kg. Waarom?

Ik begreep er niets van en het putte me uit, dus op naar de huisarts met mijn probleem. Bloedonderzoek (T4), maar dat was prima. Doorgestuurd naar een sportdiëtist. Meer eten en intervaltraining was het advies. Dat zetten ook geen zoden aan de dijk. Van alles geprobeerd, geen alcohol meer drinken en veel eiwitten eten, dus hele dagen aan de kwark met walnoten. Dat werkte wel, maar gaf andere klachten, namelijk mijn stoelgang wilde niet meer. Ik kwam weer aan en woog inmiddels in juni 2013 bijna 89 kg.

Een stemmetje in mij vertelde me dat er vast iets mis was met mijn hormoonhuishuiding. Googelen op hormoonhuishouding en afvallen. Dat deed ik in juni 2013. Ik kwam erachter dat pesticiden op groente en fruit van invloed zijn op je gewicht. Op dat moment kende ik de naam Ralph Moorman nog niet.

Wat heb ik gedaan?

1. Ik ging zelf experimenteren en besloot een biologisch groente- en fruitabonnement te nemen. Ik kreeg de gekste groenten, die ik nooit eerder at, maar het had effect.
2. Ook eet ik bijna geen brood meer en vermijd zoveel mogelijk gluten en zuivel.
3. We eten alleen biologisch vlees (zonder hormonen).
4. Ik ontbijt met havermout, chiazaad, gojibessen, kaneel en kokosolie.
5. Ik sport nog maar 3 x per week en dat alleen geeft al minder stress in ons drukke bestaan.

Inmiddels ben ik 12 kg kwijt. Het gaat nog steeds door. Langzaam, maar het voelt goed. Het afvallen is een cadeautje!

Overzicht hormoonfactor ervaringen