Lesdag 4 van dé opleiding over hormonen

1. Kunnen reflecteren op het eigen goeroe masterplan.
2. Het belang van eten volgens de logica van de natuur begrijpen en kunnen uitleggen.
3. Begrijpen wat voeding biologisch maakt.
4. De werking van koolhydraten, eiwitten en vetten kunnen verklaren.
5. De invloed van voeding op de bloedsuikerspiegel begrijpen (glycemische index en lading) en praktisch kunnen toepassen.
6. Diverse voedselovergevoeligheden (her)kennen en begrijpen.
7. De effecten van melk-, broodproducten en alcohol begrijpen.
8. De invloed van voeding op hormonen, veroudering en chronische ziektes kunnen schetsen.
9. De invloed van hormonen op de lichaamssamenstelling kunnen verklaren.
10. De term eten zonder honger begrijpen en kunnen uitleggen (dooreetfactor, mentaal eetgedrag, obesogene omgeving).

In dit hoofdstuk beschrijf ik de belangrijkste richtlijnen van de Hormoonfactor-voeding die je bij de begeleiding van cliënten kunt gebruiken.
Hiermee kan je een cliënt vanuit de basis begeleiden bij het maken van de juiste voedingskeuzes in relatie tot zijn hormoon-(dis)balans.

Je kunt bij het analyseren van voeding zo diep gaan als je wilt. Er zijn complete opleidingen voorhanden waarbij je een aantal jaren de schoolbanken in kunt gaan.

Ikzelf verdiep me al zeker twintig jaar in voeding en heb, tijdens deze zoektocht, vooral ontdekt dat je voeding vooral niet moeilijker moet maken dan nodig.
Op het gebied van de wetenschap over voeding heb ik vooral gemerkt hoe moeilijk het is een causaal verband aan te tonen. Het ene na het andere onderzoek wordt onderuit gehaald, waardoor voortdurend nieuw, voortschrijdend inzicht ontstaat. Hierdoor zijn veel mensen in verwarring gebracht. In de natuurlijke situatie zouden we helemaal niet zo na te hoeven denken over onze voeding, maar zouden we vertrouwen op ons instinct. Ons instinct is in deze tijd, waarin voeding steeds verder van de natuur af staat, vervangen door gezondheidsclaims en twijfelachtige keurmerken op verpakkingen waarnaar we vertwijfeld staan te staren.

Eigenlijk kun je wat er te koop is in de supermarkt grotendeels beschouwen als een ‘gezondheidsexperiment’. De leveranciers komen er echter nog steeds mee weg, omdat causale verbanden niet rechtstreeks terug te herleiden zijn naar de stoffen in de producten. Dat komt doordat het ontstaan van overgewicht, kwalen en ziektes altijd een optelsom van allerlei invloeden is. Uiteindelijk kan elk experiment – in de vorm van een E-nummer, procesmethode en/of voedingsbronnen die van nature niet bij ons passen – de druppel zijn die de emmer doet overlopen.

Zeker omdat de cijfers van overgewicht, ziekte, gebrek aan vitaliteit en kwalen een negatief scenario schetsen, is het consumentenvertrouwen naar een nulpunt gezakt. Juist op zo’n moment zijn een logisch verhaal en gezond verstand van cruciaal belang. Hebben we een Voedingscentrum en wetenschap nodig in de natuur? Ik dacht het niet.

De conclusie is, voor mij, heel simpel. Als ik een doodlopende straat inloop, dan loop ik niet net zo lang door tot ik tegen de muur loop, maar keer ik eerder om. Volgens mij geldt ditzelfde ook voor voeding. Back to basics, op zoek naar maatwerk (omdat we allemaal net even anders zijn) en zo min mogelijk experimenteren buiten de natuur is voor mij de meest logische manier. Deze stellingname heeft zich bij mij in de praktijk al lang bewezen. Is het een wonder? Nee, het is simpel en logisch.

Wat minstens zo belangrijk is als het overdragen van kennis over voeding en gezondheid, is het begeleiden naar blijvende gedragsverandering. Daarom starten we dit hoofdstuk met een stappenplan om cliënten zelf regie te geven en gaan we in hoofdstuk 7 nog nader in op Psychologie en Voeding.