10 kilo afgevallen

Astrid te Winkel: “En nu doe ik niets anders dan gezond eten (80/20 regel) en zorgen dat ik zo goed mogelijk in balans ben.”

Een paar weken geleden werd mij gevraagd om een ‘voor en na’ foto op te zoeken….Nu is het op zich al moeilijk om een foto van mezelf te vinden, ik maak ze liever zelf omdat ik niet graag op foto’s sta. Maar goed, ik ging eens zoeken in ons archief en na veel bestanden napluizen kwam ik de foto onderaan dit verhaal tegen. Ik zal eerlijk zijn, ik schrok ervan! En toch… het is nog niet zo lang geleden en het ligt me nog vers in het geheugen; (te) dik zijn en diëten.

Mijn gedachten gingen terug in de tijd…van wanneer was deze foto ook al weer. Ik was vast zwanger. Maar nee helaas, mijn jongste dochter was hier al weer 5 jaar. Geen excuus. Dus nog maar eens nadenken, hoe zat ik in deze tijd in mijn vel? En langzaam aan kwamen de herinneringen. 

In 2004 (en de jaren daarvoor) was ik hard aan het werk, wilde alles perfect doen:

• Een goede moeder zijn voor mijn kinderen
• Een drukke baan met verantwoordelijkheden en die zo goed mogelijk uit willen voeren
• Afvallen (starten maar na 2 dagen stoppen)
• Natuurlijk ook een goede vrouw zijn voor manlief
• Studeren, want je moet niet stil blijven staan
• Vreetbuien
• Er zo goed mogelijk uitzien
• Afvallen (ik begin op maandag)
• Leuk in de omgang willen zijn, het is wel zo fijn om door iedereen aardig gevonden te worden
• Sporten, want je moet wel goed voor je lichaam zorgen (alleen kwam het daar niet van)
• Een goede vriendin, buurvrouw, familielid zijn
• Bestuurslid zijn
• Afvallen (afgevallen maar nog meer aangekomen)
• Vreetbuien
• Reisstress
• Alle ontwikkelingen op werkgebied bijhouden (en die gingen razendsnel)
• Afvallen (ik wil wel maar het lukt niet)
• Targets, targets en nog meer targets…het werk zelf was wel leuk, maar oh die steeds toenemende targets
• Vreetbuien
• Ziekteverzuim stijgt
• Prestatielijstjes met elke medewerker, wekelijks/maandelijks…afsluiting termijn. Je naam in rood (fout) of groen (goed)
• BURN OUT…. en dan zit je thuis, mijn buikpijn piekte weer als vanouds, ben weer een aantal keren door de rug gegaan, ik was gewoon op……

Eigenlijk is onderstaande foto mijn dieptepunt. Mijn rock bottom! Ik moest en wilde iets veranderen. In deze situatie zou ik niet oud worden. Zat vol letterlijke en figuurlijke shit. Daar zou ik gaan beginnen.

Wat heb ik gedaan?

1. Om mezelf verder te helpen ben ik een opleiding stresscounsellor (psychologie en communicatie) gaan volgen. Ik wist niet dat het eerste jaar over je eigen groeiproces ging, maar beter kon het niet passen. Daar leerde ik o.a. NLP, de logische niveaus (kwartjes gingen vallen) maar ook klinische psychologie, verdriet voelen, uiten heeft een functie…capitulatie. Wauw, dus het is juist oké om eens goed te janken of gewoon lekker boos te zijn. Nou dat jaar ben ik mezelf goed tegen gekomen.

2. Toen ben ik mijn letterlijke shit (maar de figuurlijke shit kwam ook los) op gaan ruimen. Colonhydrotherapie (darmspoelingen) met de nodige begeleiding en supplementen door een ayurvedische arts. Geweldig, heb mezelf in deze fase beloofd….als ik ooit lichaamsgerichte therapie aan zou gaan bieden, zou ik colonhydrotherapeut worden (inmiddels werk ik alweer jaren als colonhydrotherapeut). Hier heb ik geleerd dat je niet alleen bent wat je eet, maar je bent wat je opneemt.

3. Langzaamaan knapte ik steeds meer op. Ik heb mijn baan opgezegd en ben voor mezelf begonnen. Maar toch voelde ik dat ik er nog niet was, de jarenlange roofbouw hadden diepere sporen achtergelaten.

4. Een consult geboekt bij Ralph Moorman. Na een goed gesprek met het advies naar huis gegaan om eerst naar een anti-aging arts te gaan (bij mijn eigen huisarts kwam ik niet verder én er was meer uit balans wat goed uitgezocht moest worden).

Dr. Thierry Hertoghe in België heb ik een aantal malen bezocht. Heeft me een rib uit mijn lijf gekost maar hij heeft me super geholpen. Het bleek dat ik hormonaal (schildklier & bijnieren) behoorlijk uit balans was. Dr. van Gellicum (aanzienlijk goedkoper) heeft de laatste puntjes op de i gezet.

5. Ik heb alle diëten die je maar kunt bedenken gedaan. En nu doe ik niets anders dan gezond eten (80/20 regel) en zorgen dat ik zo goed mogelijk in balans ben. En dan bedoel ik emotioneel, fysiek, hormonaal en rust/slaap. Heb mijn eigen praktijk met het meest fantastische werk wat ik me maar kan wensen. Mensen begeleiden naar  gezondheid en een gezond gewicht én werken met mijn grote passie; de darmen.

6. Nog steeds neig ik naar perfectionisme, het is mijn valkuil. Maar het beheerst me niet meer. Ik neem makkelijk veel hooi op mijn vork maar gelukkig weet ik beter waar mijn grenzen liggen. En ja, ik vind het nog steeds fijn als mensen mij aardig vinden, maar raak niet van de wijs als iemand dat niet vind. Mijn emotie-eten is op de achtergrond aanwezig, maar ik blijf er gevoelig voor. Als er iets heftigs in mijn leven gebeurd grijp ik nog steeds niet naar een appel. Maar hé, mijn lichaam, die nu wel  in balans is, kan dat wel aan. Ik ga niet meer met elk akkefietje de kast in duiken om me vol te eten.

Heb ik het perfecte figuur, nee hoor. En sporten mag ik ook nog wel een beetje vaker doen……Ik zit lekker in mijn vel, heb veel energie, ga uitdagingen aan….kortom  voel me goed. Jaren had ik niet durven dromen dat ik dit zou bereiken.

Overzicht hormoonfactor ervaringen